Let’s go Thailand

29 mei 

We zijn vertrokken! Onderweg in de auto  naar Schiphol krijgen we een sms.. een uur vertraging, dat begint lekker. Maar we blijven positief en verwachten niet de vertraging van vorig jaar. Gelukkig maar, we vlogen zo door de douane en begonnen de vliegreis van 11,5 uur. Daar was niks aan op te merken, ook hadden we al een taxi geboekt om ons van het vliegtuig naar ons hotel te brengen, 40 minuten. Daar heeft Pascal ongeveer 20 minuten van mee gekregen, en Milou nog minder. Slapen in het vliegtuig is altijd moeilijk, maar in de auto is dat probleemloos. Zoveel viel er gelukkig ook niet te zien, snelweg en de drukke binnenstad van Bangkok. Het eerste hotel was enorm groot en vooral hoog. Het begon pas op de 11e verdieping, onze kamer zat op de 14e verdieping. Maar er waren meerdere torens die wel tot de 32e verdieping gingen. Vandaag hebben we weinig gedaan, we kwamen rond 12 uur in de middag aan en waren ontzettend moe. We wilden niet toegeven aan het jet lag en zijn maar aan het zwembad gaan liggen (op dezelfde 11e verdieping. Oké, een klein dutje bij het zwembad was onvermijdelijk. 

Echt veel zin om Bangkok te verkennen hadden we niet, dus tegenover het hotel zijn we gaan pinnen en wilden we wat gaan eten. Maar toen, kwam de tropische storm voor bij en binnen no time stonden de straten blank. Dan maar in het hotel wat eten en toen de bui minder was geworden naar de 7-eleven om de hoek. 

Tussen het zwembad en de regen door besloten we een plan te maken voor de volgende dagen, we waren er nog niet helemaal over uit waar we heen wilden. Maar in het vliegtuig hebben we gehoord dat er op 4 juni een full moon party is op het eiland koh panang. We besluiten om eerst naar koh samui te gaan, en dan naar boven. Al is dat toch wel een onhandige route omdat we daarna naar het natuurpark koh sok willen gaan. Zoekend naar nachttreinen bleek er weinig te zijn, toch hadden we er een gevonden via 12goasia, een aanbeveling. Snel boeken, voor een 14 uur durende nachttrein naar Surat Thani, maar helaas kregen we een mail terug dat deze was volgeboekt en of we dan een andere optie wilde. Eentje eerder dan, al kwamen we dan 6 uur in de ochtend aan. Maar helaas, deze was ook al weg. Kijkend naar de andere opties, zoals een bus, bedachten we dat we ook het plan konden aanpassen. Wellicht naar Phuket of toch Koh sok, maar daar was de air bnb trip die we wilden boeken ook vol. Ja! Gevonden, een binnenlandse vlucht direct naar Koh Samui! Maar helaas, net voor onze neus weggekaapt omdat Milou de verkeerde betaling aanklikte. Wat nu? Verder kijken naar binnenlandse vluchten… en die hadden we gevonden, van Bangkok naar Surat Thani met het vliegtuig, €40,-. Om niks aan het lot over te laten ook maar gelijk een busticket en Ferry ticket naar Koh Samui geboekt, voor €11,-. Voor de zekerheid die van 13.30 ipv 11.45 omdat dat wel erg krap was. Natuurlijk ook een hotel, lekker aan het strand, deze was €48 voor 2 nachten (mochten jullie dat interessant vinden). Ohja, en de taxi weer terug naar het vliegveld. Tevreden sloten we de vermoeiende dag af, waarin we geleerd hebben dat een beetje planning toch niet verkeerd was geweest en we bijna niet toe hebben gegeven aan ons jet lag en lekker de hele nacht door hebben geslapen. 

In de ochtend ruim op tijd wakker, logisch als je om 9 uur gaan slapen, taxi kwam eraan en alles ging voorspoedig. Jullie denken natuurlijk, oké wanneer komt het punt dat het misgaat, want dat alles goed gaat is natuurlijk niet spannend om te lezen. 

Enfin, we moesten nog betalen voor de backpacks, want dat konden we niet los boeken. Er kwam nog €20-. bij voor de bagage, volgens de steward op het vliegtuig hadden we dat al veel eerder kunnen regelen. Blijkbaar kon zij niet zien dat we de dag ervoor hadden geboekt. Op het vliegveld was het heerlijk rustig en konden we zo doorlopen, in het vliegtuig met vooral locals vlogen we binnen een uur naar Surat Thani. We stonden om 11.15 met bagage en al buiten, zochten de Phantip stand en vroegen of we misschien niet al met de eerdere bus mee konden gaan. En dat kon! Meestal gaat het bij ons niet zo vlekkeloos. In een grote dubbeldekker bus gingen we met nog geen 10 anderen vanaf het vliegveld naar Surat Thani, toen we daar aankwamen konden we ook zo op de Ferry stappen en vertrokken we voor een tocht van 2 uur. Tijdens aanmeren werd de lucht donker en er kwam een onweersbui aan. Maar we zaten op tijd in de taxi toen het begon te regenen! Helaas was onze taxi aan de zijkant open en zaten we op bankjes waar het precies inregende. Dus alsnog doorweekt kwamen we bij ons hotel aan. Een mooie kamer, bij het strand met een zwembad! Daarin hebben we mooi een duikje genomen. We zitten op een niet zo’n toeristisch stukje, dus er was weinig te beleven in de buurt. Wel wat restaurantjes en we streken neer bij een Bob Marley geïnspireerd Thais restaurant. Met jawel, cannabis, blijkbaar is dat hier ook legaal. Maar daaraan hebben we ons niet te buiten gedaan, dat was de vorige vakantie. 

Met uitzicht op de zee hebben we genoten van het eten, maar nog steeds voelde we de jet lag en besloten we op tijd te gaan slapen. 

1 juni 

Maar ook omdat we de volgende dag een jungle Safari met een jeep hadden geboekt. We werden, iets te laat, opgehaald door een chauffeur die wel 10x sorry heeft gezegd. We vragen ons nog steeds af of hij dit deed omdat hij vrij laat was, of omdat ze ons vergeten waren omdat Pascal na de afgesproken tijd nog een berichtje heeft moeten sturen. 

Met een Jeep, stoelen dwars, reden we over het eiland en pikten we nog twee mensen op. De eerste stop was in het noorden van Koh Samui, daar stopten we bij een grote boeddhistisch tempel met een enorme lachende Buddha en een standbeeld van Guanyin, godin van vergeving en compassie, met wel achttien armen. De lachende Boeddha is ook bekend als Budai Boeddha geeft welvaart en vreugde. Omdat we hier wat aan de late kant waren, was het een foto maken en door naar de volgende activiteit. Dit was een bezoekje aan een megagroot standbeeld van Guan Yu, beter bekend als de God van Oorlog door zijn prestaties als oorlogsheld heel lang geleden in China. Natuurlijk is het overgrote deel van de bevolking boeddhistisch (95%), maar er komen ook Chinese invloeden in terug. 

Vervolgens gingen we naar de gemummificeerde monnik die daar sinds 1973 in yoga positie zit, gestorven tijden het mediteren. Hier konden we ook onze toekomst voorspellen door met een bakje te schudden waar dan een stokje met een nummer uitkwam. Op het bord kon je de voorspelling lezen, deze lagen nogal uit elkaar want Pascal zou een zoon krijgen en ik een dochter… 

Na deze korte stop, ja de tour guides hadden er een lekker tempo in zitten, reden we naar de volgende stop: de Na Muang waterval. Ondertussen reden we echt door de jungle over smalle, wel geasfalteerde, wegen stijl omhoog. Waarbij er ook nog mogelijkheid was om op het dak te zitten, wij sloegen nog even over.  De waterval was.. vrij droog, maar dat was ook logisch want er is weinig regen gevallen en dat water moet natuurlijk ergens vandaan komen. Pascal heeft wel een duikje genomen, al sprong hij midden op een steen dus een blauwe plek zal er wel komen. Na deze waterval gingen we lunchen op een hoog uitzichtpunt met natuurlijk bijbehorend prachtig uitzicht. Milou durfde het eindelijk aan om ook bovenop die jeep te stappen, dit was zeker leuk maar toch ook wel erg spannend. 

De volgende stop was de secret Boeddha garden, gecreëerd door Nim Thongsuk die in 1976 begon met het verzamelen en bouwen van tempels en beelden op zijn eigen fruit plantage. Onze gids vertelde dat veel fruitboeren, vooral durian, aan het einde van het seizoen met de winst kwamen picknicken in de tuin. Durian is een fruit soort wat lekker schijnt te zijn, maar ongelofelijk stinkt. In hotels en openbare plekken mag deze vrucht ook niet naar binnen, er staan overal bordjes met een kruis erdoorheen. 

Daarna trokken we verder door naar boven en tijdens deze rit van de 3 jeeps mochten we een watergevecht met elkaar doen! We kregen een soort flessen met pompje om zo elkaar nat te spuiten. Pascal zat inmiddels weer bovenop, dus die was een groot target. Maar uiteindelijk waren we allemaal wel echt doorweekt. We kwamen bij het volgende uitkijkpunt waar een monnik een zegen en een armbandje aan ons gaf. Na een groepsfoto begon de tocht naar beneden en werden we weer netjes afgezet bij ons hotel. Na een duikje in het zwembad, wat eten en een spelletje was het weer tijd om naar bed te gaan. Tussendoor nog even een paar vervolgstappen in de reis geboekt, naar het volgende eiland (Koh Panang) voor de full moon party en het plan voor daarna ongeveer bedacht. 

2 juni 

Vandaag werden we weer vroeg en op tijd opgehaald. We zijn met de speedboot voor het eiland van Koh Nao gaan snorkelen en zoeken naar koraal. Dit was er wel, maar toch niet zo spectaculair. Wel wat mooie kleuren en vissen gezien, maar het overgrote gedeelte leek dood. We voeren verder naar de volgende attractie van de dag: Mad Sum eiland, ookwel varkenseiland. Hier heeft ooit een man 4 varkens van de slacht gered en op dit eiland verzorgd, maar die vier varkens zijn inmiddels uitgegroeid tot een gehele bevolking. De biggetjes liepen vrolijk rond, vonden het niet erg om aangeraakt te worden en gingen soms goed liggen voor een foto. Daarnaast was er mogelijkheid om ze te voeren, op plastic bordjes die ze gelijk herkende en achter je aan kwamen rennen. Er was een modderpoeltje waar ze heerlijk in konden rollen waar Milou ook in mee is genomen omdat er een varken met bemodderd lichaam zo langs haar been kwam lopen. En Pascal was zo enthousiast dat hij een sprong deed over een hangmat en op de grond eindigde met een flinke schaafwond op zijn knie. Daarnaast was het uitzicht vanaf het witte strand ook prachtig met verschillende eilanden rondom. We hadden hier 3 uur de tijd om te chillen, smoothies te drinken en natuurlijk de varkens te bekijken. Er liepen trouwens ook kippen en honden rond die even gezellig waren, het leek erop alsof al deze dieren een goed leven hebben. 

Terug met de speedboot en weer netjes afgezet bij het hotel liggen we weer bij het zwembad, waar we nog kort van de zon konden genieten tot er weer een enorme regenbui langs kwam. 

Morgen reizen we verder naar het eiland boven ons: Koh Phangan.